Sporo w kontekście armii mówi się o uzbrojeniu – i jest to całkowicie naturalne, ponieważ bez broni żaden żołnierz nie przedstawia wartości. Rolą decydentów jest więc zapewnienie wojsku odpowiedniego wyposażenia, dzięki któremu będzie ono mogło efektywnie wywiązywać się ze swoich zadań. Wspomnieliśmy jednak, że nie samą bronią armia żyje i dla codziennego działania potrzebuje ona także innych elementów, niezwiązanych w sposób bezpośredni z uzbrojeniem szeroko pojmowanym.

Chodzi na przykład o wojskową infrastrukturę teleinformatyczną czy też zaplecze żywieniowe. Musimy zdawać sobie sprawę z tego, że współczesna armia wygląda zupełnie inaczej niż kilkadziesiąt lat temu. Zmieniła się technologia, zmieniała się mentalność i pojawiły się cenne doświadczenia XX-wiecznych wojen, które obnażyły szereg słabości tradycyjnej armii.

To, że dziś w większości wysoko rozwiniętych państw funkcjonuje armia zawodowa najlepiej pokazuje, że podejście się zmieniło. Profesjonalizacja podnosi poziom wojska, dodaje mu skuteczności i fachowości. Na drugim biegunie, oprócz czynnika ludzkiego, mamy wszelkie sprawy związane ze sprzętem i zapleczem.

Kuchnie polowe, narzędzia nawigacyjne, cały niezwykle ważny pion łączności – jeśli na tych odcinkach pojawią się niedociągnięcia, skutki mogą być opłakane. Dowódcy wojskowi wiedzą o tym doskonale, tym bardziej, że dziś mają oni dostęp do informacji i rozwiązań, których kiedyś nie było. Standardy NATO są gotowym kompletem kroków jakie należy podejmować, aby armia prezentowała się z czasem coraz lepiej.